Het soortelijk onsuccesvolle beleid van de afgelopen decennia heeft vooral geleid tot verdere autocratisering en groeiende ongelijkheid in onze sector; het wegtrekken van kunstenaars uit Nederland, het verdwijnen van het middenveld, terwijl succesverhalen over de grote musea de aandacht hebben afgevangen.

Het huidige pakket is erop gericht via de grote BIS-instellingen en andere ‘vitale’ instellingen de hele sector overeind te houden – van Rijksmuseum tot individuele kunstenaar. Hoe dat in zijn werk moet gaan, is echter nog onduidelijk.

Hoe kunnen we samen de sector organiseren om tot een solidaire verdeling te komen? Hoe kunnen instellingen aanspreken en motiveren om de sector adequaat en integraal te voeden? Hoe kan deze extra steun worden ingezet in een wisselwerking tussen klein, midden en groot?