Met het cultuur-beleid van dit (nu demissionaire) kabinet en vooral de vele reacties die erop volgden, is het duidelijk geworden dat kunstenaars niet hoeven te rekenen op begrip voor hun maatschappelijke positie of inzet vanuit de brede samenleving. Volgens Halbe Zijlstra zijn er teveel kunstenaars en moest de sector ‘hervormd’ worden, om zo economisch efficienter en rendabeler te worden.
Met het recentelijk opgerichte Platform Beeldende Kunst willen wij: kunstenaars, onafhankelijke kunstprofessionals en andere belangstellenden stelling nemen tegen de onwaarheden en tendentieuze uitspraken zoals die geuit zijn door dit kabinet en haar volgelingen. Wij willen een platform bieden en zo de discussie over kunst en kunstenaars in de samenleving aanjagen op basis van feiten, in plaats van, zoals nu, gebaseerd op mythen en aannames. Wij willen af van de uit populisme ontstane gedachte dat kunstenaars lui zijn, en van de misvatting, dat kunst slechts een veredeld consumptie artikel of vorm van amusement zou zijn.
Kunst biedt een wereld aan van schoonheid, verschrikking, dromen, verlangens en gedachte-experimenten, die aanzet tot nieuwe ideeën, (zelf)reflectie, kritisch en anders denken, en zo de mens en de samenleving zichzelf helpt definiëren en heruitvinden. Kunst staat op zichzelf maar verhoudt zich tegerlijkertijd automatisch tot een groter geheel. Die dubbelheid is de essentie van kunst, en daardoor onderscheid zij zich van het ambacht en van entertainment.
De kwalitatieve invloed en betekenis van kunst kun je niet zomaar in eenzijdige economische waarde vertalen. De kunstsector mag klein of onbeduidend lijken, zo ook de ogen van een mens in verhouding met de rest van het lichaam – maar zonder ogen ben je wel blind.
Toen de kersverse PvdA-leider Diederik Samsom zijn zeven punten presenteerde was de eerste vraag vanuit de zaal: hoe zit het met de cultuur? Het antwoord volgde prompt: Dit is geen verkiezingsprogramma, dit zijn de belangrijkste punten maar we willen de cultuur ook meenemen in ons programma. Het PBK vindt kunst en cultuur daarentegen wel belangrijk , en zou graag willen dat de politiek kunst en cultuur wel als prioriteit op zouden nemen, en niet alleen als achteraf’je voor ‘als er wat geld over blijkt te zijn’.
Wij hopen dat er in deze verkiezingstijd politici opstaan, die begrijpen dat er andere en belangrijkere waarden zijn dan louter economische, en dat simplistische retoriek geen helderheid biedt. Politici, die met open ogen een lans durven te breken voor kunst en cultuur, van Rembrandt tot Pindakaasvloer.
 
Rune Peitersen, namens Platform Beeldende Kunst