Na de crisisjaren waarin de kunstenaar alle ruimte kreeg in overtollig vastgoed, zit Amsterdam nu in een hausse waarbij de kunstenaar de stad uit geduwd wordt. Dat moet anders. In gesprek over een duurzaam atelierbeleid.
Na de crisisjaren waarin de kunstenaar alle ruimte kreeg in overtollig vastgoed, zit Amsterdam nu in een hausse waarbij de kunstenaar de stad uit geduwd wordt. Dat moet anders. In gesprek over een duurzaam atelierbeleid.
Maandag 29 mei 2017, 19:30 – 21:30 uur bij Pakhuis de Zwijger
Met: Simon Franke, Marc van Leent, Tatjana Macic, Robert Marijnissen en Felix Rottenberg (moderator)
Referenten: Jaap Draaisma, Marielle Hendriks, Robert Kloosterman, Clemens Mol en Johanna de Schipper.
Ontwikkelingen op de vastgoedmarkt zorgen er voor dat het voor kunstenaars steeds lastiger wordt om een betaalbare atelierruimte te vinden. De druk op de stad neemt toe, veel broedplaatsen zijn tijdelijk, en door nieuw landelijk beleid (Woningwet 2015) is het voor corporaties moeilijker om ateliers te ontwikkelen. Een van de oplossingen voor de korte termijn die de Gemeente voorstaat is een convenant te sluiten samen met corporaties en kunstenaars om de huidige ‘IJzeren Voorraad’ te behouden. De vraag is of dat lukt, en of dat genoeg is.
De inzet van deze avond is om naar de langere termijn te kijken. Het huidige atelierbeleid is conjunctuurgevoelig en conjunctuur gedreven waardoor het ideaal van een gedeelde en gespreide stad voor kunstenaars achterop raakt. Hoe kan er duurzame ruimte worden gecreëerd voor kunstproductie en artistiek experiment, waarbij de stad er zelf ook op vooruitgaat? Wat is er nodig voor een duurzaam atelierbeleid? Om inzichten en vergezichten te ontwikkelen gaan we in gesprek met stedenbouwkundigen, beleidsmakers en kunstenaars.
De zoektocht naar duurzame manieren om voldoende betaalbare ateliers (en woningen) in Amsterdam beschikbaar te houden voor kunstenaars, goed gespreid en ingebed in de stad vraagt om een goede analyse en een nieuwe visie. Hoe kijken we tegen de stad en stedelijk planning aan? Wat is de plek van kunst(enaars) in de stad? Hoe kunnen beleid op vastgoed, stedelijke ontwikkeling en cultuurbeleid elkaar versterken? Nu voorziet het gemeentebeleid in broedplaatsen die voor een periode van tussen de 3 en 10 jaar bestaan, waarna de stad en kunstenaars weer opnieuw kunnen beginnen met investeren. Dat is niet duurzaam. Welke andere modellen van atelierbeleid zijn mogelijk? Welke perspectieven zijn er en wat is er nodig om nieuwe modellen te ontwikkelen? En is Amsterdam nog bereid om te investeren in werkruimte voor kunstenaars?
Gratis toegang, reserveren via: https://dezwijger.nl/programma/atelierruimte-gezocht
Organisatie: Kunstenbond, Platform BK, Pakhuis de Zwijger
Voertaal: Nederlands
Sprekers:
Robert Marijnissen onderzoekt stedelijke ontwikkeling en de Europese creatieve industrie aan de Universiteit van Amsterdam. Marijnissen werkte eerder als commercieel adviseur en beleidsmaker creatieve industrie bij de Gemeente Amsterdam. Hij woont momenteel in Berlijn.
Tatjana Macic is beeldend kunstenaar, schrijver en kunsthistorica. Zij is oprichter van Urgent Matters / Srettam Tnegru, een initiatief voor kunst, onderzoek, dialoog en uitwisseling. Daarnaast is zij docent Artistic Research en hoofd Research and Discourse aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag.
Marc van Leent is conceptontwikkelaar en gangmaker in maatschappelijk vastgoed. Hij is medeoprichter van De Wijkplaats, een innovatieve gangmaker in vastgoed en gebiedsontwikkeling. Van Leent is auteur van Publiek Vastgoed.
Felix Rottenberg is bestuurder, raadgever en moderator. Hij is geboren en getogen in Amsterdam en zette zijn eerste schreden in de cultuursector in 1980 als zakelijk leider van Stichting de Populier, centrum voor Poëzie en Politiek. In de afwisselende carrière die volgde vervulde hij sleutelposities in de culture wereld en in de politiek. Hij was onder oprichter en directeur van De Balie, voorzitter van de PvdA, en voorzitter van het bestuur van de Gerrit Rietveld Academie.
Met dank aan: